مفهوم حکمرانی به معنای عام عبارت است از فرایند نظاممند خط مشیگذاری و تنظیمگری (قانوننگاری و ساختارسازی) جهت کنترل، هدایت و راهبری جوامع. با این حال بین حکمرانی مدرن نئولیبرالیستی با حکمرانی حِکمی در سه ساحت مبانی، اصول و اهداف تفاوت بسیاری است که برای مقایسه آن، از روش توصیفی-نقدی با فن تحقیق اسنادی استفاده شده است. مبانی حکمرانی مدرن ریشه در اومانیسم، سوبژکتیویسم، سکولاریسم و پسامبناگرایی دارد و به تبع آن، دارای اصولی همچون اصالت فرد، اصالت آزادی، اصالت حق و اصالت مالکیت خصوصی است. با این حال به دلیل آموزه «تقدم حقّ بر خیر» ایمانوئل کانت در حوزه اهداف به خیر یا سعادت خاص توجّه ندارد و به هدایت شبکه بازیگران در تعامل با یکدیگر بسنده میکند. در مقابل، حکمرانی حِکمی با طرح مبانی توحیدی و رئالیسم پنجرهای-شبکهای ضمن طرد نسبیگرایی، غایات خاصی را از جمله حفظ دین، حفظ عقل، حفظ نسل، حفظ نفس و حفظ مال در راستای مقاصد حکمت یعنی عقلانیت، معنویت و عدالت مشخص میکند و درنهایت 23 اصل را به عنوان اصول حکمرانی حِکمی ترسیم میکند.
خسروپناه دزفولی, عبدالحسین, & بهارلو, میثم. (1401). تبیین مقایسهای حکمرانی مُدرن با حکمرانی حِکمی در سه ساحت مبانی، اصول و اهداف. آیین حکمرانی, 1(1), -.
MLA
عبدالحسین خسروپناه دزفولی; میثم بهارلو. "تبیین مقایسهای حکمرانی مُدرن با حکمرانی حِکمی در سه ساحت مبانی، اصول و اهداف". آیین حکمرانی, 1, 1, 1401, -.
HARVARD
خسروپناه دزفولی, عبدالحسین, بهارلو, میثم. (1401). 'تبیین مقایسهای حکمرانی مُدرن با حکمرانی حِکمی در سه ساحت مبانی، اصول و اهداف', آیین حکمرانی, 1(1), pp. -.
VANCOUVER
خسروپناه دزفولی, عبدالحسین, بهارلو, میثم. تبیین مقایسهای حکمرانی مُدرن با حکمرانی حِکمی در سه ساحت مبانی، اصول و اهداف. آیین حکمرانی, 1401; 1(1): -.